จอมปราชญ์แห่งแผ่นดิน
     พระปรีชาสามารถและพระอัจฉริยภาพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช
นั้นมีความล้ำลึกและกว้างใหญ่ไพศาลสุดที่จะประมาณดังจะเห็นได้ว่าในทางศิลปะด้านต่างๆ
พระองค์ทรงเชี่ยวชาญเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการดนตรี ดังเพลงพระราชนิพนธ์เป็นจำนวน
มากที่มีความไพเราะประทับใจในด้านการวาดภาพ พระการถ่ายภาพ ก็ทรงสร้างผลงานที่ยอดเยี่ยม
สมกับที่พสกนิกรไทยเทิดพระเกียรติให้ทรงเป็น  “อัครศิลปิน”  แห่งชาติ
    แม้ในด้านสังคมศาสตร์พระองค์ก็ทรงประสบความสำเร็จในการพัฒนา  “เทคโนโลยีทางสังคม”
มาช่วยแก้ปัญหาความยากจนของชาวชนบทด้วยแนวพระราชดำริเรื่อง  “ทฤษฎีใหม่”  ซึ่งแตกต่าง
ไปจากแนวคิดเชิงวิชาการที่มีอยู่เดิมโดยสิ้นเชิง แต่เป็นที่ยอมรับกันในปัจจุบันว่าเป็นแนวทาง
พัฒนาที่เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง นอกจากนั้นเมื่อประเทศไทยประสบภาวะวิกฤตทางเศรษฐกิจเมื่อ
ปี ๒๕๔๐ พระองค์ได้พระราชทานแนวพระราชดำริเรื่อง  “เศรษฐกิจพอเพียง”  เพื่อใช้เป็นหลัก
ในการแก้ปัญหาวิกฤตทางเศรษฐกิจตั้งแต่ระดับบุคคลไปถึงระดับประเทศ ซึ่งประกอบด้วยหลัก
การสำคัญ คือ ความพอประมาณความมีเหตุผล และการสร้างภูมิคุ้มกันซึ่งเกิดขึ้นได้จากการ
พัฒนาคุณความดีในตนเอง เช่น ความขยัน ความอดทน มีสัจจะ มีความละเอียดรอบคอบ และ
รอบรู้เป็นต้น อันอาจถือได้ว่าเป็นหัวใจของการพัฒนาทั้งมวลปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงนี้ได้รับ
การยอมรับและสรรเสริญจากนานาประเทศที่ร่วมประชุม UNCTAD ในประเทศไทย เมื่อปี
๒๕๔๓ และได้รับการเผยแพร่ไปทั่วโลกตั้งแต่บัดนั้น